กำแพงสีทองที่มีชื่อเหยื่อของการสังหารหมู่ของเวียดนาม
กำแพงแห่งแรกของกำแพงเหล่านั้นคืออนุสรณ์สถานทหารผ่านศึกเวียดนามในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ที่แผงหินแกรนิตสีดำ 140 แผ่นสลักชื่อทหารสหรัฐ กะลาสี นาวิกโยธิน และนักบินกว่า 58,000 รายที่ถูกสังหารหรือสูญหายในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ระหว่างปี 1956 ถึง 1975 ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 โดยยืนอยู่ตรงจุดที่ลึกที่สุดซึ่งถูกขุดลงไปในดิน